Լևոն Արոնյանը ցխեց նիկոլներին ու դրանց սպասարկող միջակությանը։
Այսօր «մենք չենք կարա, տեսել ես թուրքը քանի միլիոնա», «ռեսուրս չունենք», «աշխարհը խառնա,
ամեն ինչը անխուսափելի էր» ասողների հող ուտելու օրն է։
Միայն ափսոս, որ Լևոնը իր այդ համեստ ու ոչ միջակի կերպարով երկրի ներսում չի։ Իր համեստ ու հաջողակ լինելու կերպարը պետք է հակադրվի միջակության՝ միայն «պռաբիտ» լինելով առաջ գնալու փիլիսոփայությանը։ Ստեղծելով հաջողության հասնելը՝ կպցնելով հարստանալու դեմ։
Վահրամ Մարտիրոսյան